Κρόνος τετράγωνο Ουρανός
της Νίκης Δημητρίου
Κρόνος στον Υδροχόο σε τετράγωνο με τον Ουρανό από τον Ταύρο
Ξεκινά στις 15 Δεκεμβρίου,
σε πλήρη δυναμική από 22 έως 28,
θα αρχίσει να εξασθενεί από 1η Ιανουαρίου 2022.
Από τις 15 του μήνα νιώθουμε ένα τεράστιο ενεργειακό κύμα να μας χτυπά σαν αστροπελέκι, με μια ανάγκη να τα κάνουμε όλα γυαλιά καρφιά. Θα σιγοβράζει κατά τη διάρκεια όλων των εορταστικών ημερών (χωρίς να γνωρίζουμε πότε θα ξεσπάσει κάποιο γεγονός), με την επιρροή του να μειώνεται μόνο από την 1η Ιανουαρίου 2022 και μετά.
Ας έχουμε υπ’ όψιν, πως η συγκεκριμένη συνάντηση πλανητών, επαναλαμβάνεται και αργότερα τον Σεπτέμβριο του 2022, οπότε και θα μιλήσουμε και πάλι τότε γι’ αυτήν, εκ νέου.
Στην εξωτερική ζωή
Τα γεγονότα των ημερών θα αφορούν καταστάσεις κατάρρευσης και διάλυσης. Πράγματα που χτίσαμε στο παρελθόν μας και συντηρούσαμε έως και σήμερα τα οποία αποτελούσαν και την ασφάλεια μας, τώρα τα βλέπουμε να κατακρημνίζονται σαν χάρτινοι πύργοι από τραπουλόχαρτα… Όλες οι παλιές δομές δεν αλλάζουν απλώς, αλλά καταρρέουν.
Πολλές αποκαλύψεις, γκρέμισμα, ξαφνικό σπάσιμο, προσπάθεια υποταγής με τη δικαιολογία της προόδου κάτω από το ζυγό φασιστικών τάσεων δίχως αποτέλεσμα, επιβολή υπό μορφή τιμωρίας, νέες διαδρομές που καταλύουν περασμένα και μπαγιάτικα όρια, απότομες αλλαγές σε τακτοποιημένες υποθέσεις με διάλυση τους, δυσκολίες, επώδυνες ανακατατάξεις λόγω αντιστάσεων.
Σεισμός, κεραυνός, θύελλα, αεροπορικά, χρηματιστηριακή κατάλυση, σύγκρουση, καταστροφή.
Αλλά και:
Επώδυνο τέλος ταλαιπωριών, σφοδρή επανάσταση λόγω καταπιεστικών νόμων, απελευθέρωση από δεσμά με απότομη κατάλυση ορίων, ξαφνικό και ολοκληρωτικό σπάσιμο περιορισμών, σφοδρή επέμβαση «από μηχανής Θεού» σε σαθρά κοινωνικά συστήματα.
Εσωτερικά – Ψυχολογικά
Νόμοι που καταπατούν δικαιώματα βρίσκονται αντιμέτωποι με την ελευθερία από κάθε τι υλικό και χειροπιαστό, το οποίο κρατά τον άνθρωπο δέσμιο της ασφάλειας του. Αυτό όμως δεν μπορούμε να το δούμε, οπότε θεωρούμε πως μας πιέζουν τα γεγονότα ή οι άλλοι έξω από εμάς, απειλώντας τις ελευθερίες μας.
Άσχημη κριτική, συγκρούσεις μέσα μας αλλά και με το περιβάλλον, δυσκολίες, εμπόδια, καταπίεση, ταλαιπωρία, κλπ που έρχονται μπρος μας δίχως όμως σαφή όρια, μας συγχύζουν και μας αγαλματοποιούν, δίχως να μπορούμε να κινηθούμε.
Σαν να μας κλέβουν και μας στερούν βασικά για μας πράγματα. Σαν να μας ευνουχίζουν… Βιώνουμε να μας παίρνουν κάθε τι που για μας εκπροσωπεί την ελευθερία και την ασφάλεια μας, χωρίς να μπορούμε να κάνουμε τίποτα για να το εμποδίσουμε, νιώθοντας παντελώς αβοήθητοι και ανήμποροι να αντιδράσουμε….
Τεράστια είναι η πίεση μας σε όλα μάλιστα τα μέτωπα. Οι υποχρεώσεις που γιγαντώνονται κατά την προσπάθεια μας να ανταποκριθούμε σε αυτές, η ταλαιπωρία από εμπόδια που καθηλώνουν τις υποθέσεις μας, και η καταπίεση να κάνουμε πράγματα που δεν θέλουμε, (ή να μην μπορούμε να κάνουμε αυτά που θέλουμε), μας φτάνουν στα όρια μας. Έτσι διακρίνουμε πως αν η κατάσταση συνεχίσει κατά αυτόν τον τρόπο, ελλοχεύει ο κίνδυνος είτε να σκάσουμε, είτε να τα κάνουμε λαμπόγυαλο…, και λίγα λέμε…
Όμως σε αυτή τη φάση, όποια επαναστατική προσπάθεια κι αν διεξαχθεί θα αποδειχτεί καταστροφική, αν δεν υπάρχει συνειδητοποιημένο και συγκεκριμένο σχέδιο για τη στήριξη της. Προσοχή χρειάζεται στις αποφάσεις μας ώστε να μη γίνουν υπό το πρίσμα της απελπισίας και της ανημποριάς μας. Να φροντίσουμε, να παραμείνουν κάποιες βάσεις στη ζωή μας, μη τυχόν και υποστούμε ολική αποσταθεροποίηση ή ακόμα και κατάρρευση…
Χρειάζεται, να ανακτήσουμε τη χαμένη μας δύναμη. Ίσως να πονάμε όμως, γιατί τελικά κρατιόμαστε απεγνωσμένα από πράγματα που πλέον ήδη έχουν αλλάξει, και δεν μπορούν ποτέ ξανά να επιστρέψουν εκεί που ήτανε κάποτε…
Αυτογνωσιακή ερμηνεία
Κατανόηση Κρόνου & Ουρανού, η ουσία και η σημασία τους
Ο Κρόνος είναι τα όρια, ο Ουρανός είναι η ελευθερία και η αλήθεια. Η αλήθεια, συλλαμβάνεται εδώ ως Ουρανός, που περιέχει την ανώτερη οκτάβα του Ερμή. Άρα, η Νοημοσύνη βρίσκεται στον Ουρανό, η οποία μπορεί να αναγνωρίζει την αλήθεια και την ελευθερία, και όχι ο απλός νους… Αλήθεια και ελευθερία είναι ισόμορφα!
«Γνωρίζω την αλήθεια γι’ αυτό και είμαι ελεύθερος. Γίνομαι ελεύθερος όταν μαθαίνω την αλήθεια»! Από αυτό φαίνεται πόσο μεγάλη αξία έχει η αλήθεια για τον άνθρωπο, και γιατί τον ελευθερώνει. Γιατί γνωρίζοντας την, δεν είναι ο ίδιος. Αλλάζει.
Αλλάζει η συμπεριφορά του, η αντιμετώπιση της ζωής, οι συνήθειες, τα ενδιαφέροντα του. Γνωρίζοντας την αλήθεια δεν προσπαθεί να κάνει πράγματα τα οποία στην ουσία δεν έχουν πια αξία γι’ αυτόν. Έμαθε, γνώρισε τι είναι αυτά που δεν αξίζουν πλέον την προσοχή και την ενέργεια του.
Από την άλλη, αν δεν υπήρχε ο Κρόνος, τίποτα δεν θα υπήρχε στην ύλη! Ο Κρόνος οριοθετηθεί και περιορίζει! Παίρνεται λοιπόν υλικό από τον Ουρανό, (από την αρχική πρωτεύουσα νοητική σύλληψη), και χρησιμοποιώντας διαθέσιμα υλικά αντικείμενα, χτίζεται (με τον Κρόνο) κάτι. Οριοθετείται. Έτσι, γίνεται οικοδόμημα, το οποίο και είναι φανερό από όλους με μορφή και διαστάσεις στην ύλη.
Επίσης με τον Κρόνο, οριοθετούνται τα πιστεύω του ανθρώπου. Για τον ίδιο και για τον κόσμο γύρω του. Δημιουργούνται ακόμα οι νόμοι, οι πεποιθήσεις, και οι κανόνες, που ο άνθρωπος συνειδητά πρέπει να επιλέγει για το περιεχόμενο τους, το οποίο και θα κυβερνά τη ζωή του.
Η αλήθεια (του Ουρανού), συλλαμβάνεται ως μία δυνατότητα, που της δίνει μορφή, σχήμα και ύπαρξη ο Κρόνος στην ύλη. Πριν συλληφθεί η αλήθεια ήταν ελεύθερη. Άρα η ελευθερία, είναι πέρα από την ύλη. Ο Κρόνος, περιορίζει ένα κομμάτι της ελευθερίας (αλήθειας) κάθε φορά, και το χτίζει – κατεβάζει στην ύλη. Όμως η ολοκληρωτική ελευθερία, δεν μπορεί να μπει σε κανένα υλικό πλαίσιο, γιατί απλά δεν θα’ ταν ελευθερία…
Κρόνος & Ουρανός: η επαφή των γιγάντων.
Προς την αντιμετώπιση
Κάθε φορά οπότε που έχουμε μια δομή στην καθημερινότητα μας, η οποία μεταφράζεται σε κάποιου είδους όρια του Κρόνου στους διάφορους τομείς της ζωής μας, υπάρχει και μια νέα μελλοντική δυνατότητα στον ορίζοντα, για βίωση μεγαλύτερης κλίμακας ελευθερίας και αλήθειας, την οποία και μπορούμε να γευτούμε. Η εξέλιξη, έρχεται ακριβώς με την επέκταση των προηγούμενων κάθε φορά ορίων μας.
Αυτό σημαίνει πως αν τα τωρινά μας όρια μας πνίγουν, (επειδή υποσυνείδητα αλλάξαμε, και ψυχικά αποζητάμε μεγαλύτερους βαθμούς ελευθερίας), τότε ο Ουρανός είναι εδώ, για να τα σπάσει και να τα επεκτείνει. Να σπάσει λοιπόν και να επεκτείνει στην ουσία τον παλιό Κρόνο μας, κάνοντας μας να χτίσουμε τα όρια μας από το μηδέν εκ νέου, πιο διευρυμένα από τα προηγούμενα. Σκοπός είναι, να αποκαλύψουμε όλη την αλήθεια για μας, ώστε να γίνουμε κάποτε Πραγματικά και ολοκληρωτικά ελεύθεροι…
Είναι απαραίτητοι οπότε καί ο Ουρανός, καί ο Κρόνος!
Λέμε πως η αλήθεια μας ελευθερώνει. Ποια αλήθεια όμως; Υπάρχει η αλήθεια του τι συμβαίνει σε κοινωνικό επίπεδο και σε ποιους τομείς μας έχουν εξαπατήσει οι κυβερνώντες. Υπάρχει η αλήθεια στη ζωή μας για όσα μας κρύβουν γονείς, φίλοι σύντροφοι. Υπάρχει η αλήθεια του τι κρύβουμε εμείς από τον εαυτό μας, και για τον εαυτό μας. (Γιατί αν τα δούμε θα πρέπει να κάνουμε κάτι γι’ αυτά, πχ να φύγουμε από βολεμένες καταστάσεις). Τέλος, υπάρχει η μεταφυσική αλήθεια, του τι είμαστε πραγματικά και τι ήρθαμε να κάνουμε εδώ ως ανθρώπινα όντα. (Αλλά αυτό, είναι ψιλά γράμματα για το σημερινό επίπεδο της ανθρωπότητας…)
Η αλήθεια λοιπόν είναι πολυεπίπεδη. Κι αν στο επίπεδο που βρισκόμαστε την αντιληφθούμε, κατανοώντας λάθη, παρανοήσεις, και άλλο τρόπο αναγνώρισης των πραγμάτων, τότε σημαίνει αυτόματα πως μας ανακαλύπτει η τωρινή όψη και νέους τρόπους αντιμετώπισης των καταστάσεων. Η διαδικασία οπότε αυτή με την επαφή των γιγάντων Κρόνου και Ουρανού, μας έχει ήδη αλλάξει σε κάποιους τομείς, γιατί έχει χωρέσει πλέον στην αντίληψη μας, μεγαλύτερο εύρος κατανόησης από αυτό που είχαμε παλαιότερα. Νέες πληροφορίες υπάρχουν για μας, και νέα πλέον δεδομένα.
Γι’ αυτό και λέμε πως η γνώση είναι δύναμη. Γιατί, μας αλλάζει. Η γνώση ως μετάδοση πληροφοριών, ως μεγαλύτερο εύρος αλήθειας μέσα μας, ανοίγει το μυαλό μας. Στο εξής λοιπόν είμαστε πιο διευρυμένοι, άρα δεν αντέχουμε τα όρια του παλαιότερου Κρόνου μας πλέον, και χρειάζεται να τα επεκτείνουμε. Όχι να τα σπάσουμε. Να τα επεκτείνουμε. Και μάλιστα, με νέες, καινούριες δημιουργικές διαδικασίες στην ύλη, άρα και στη ζωή μας.
Αν όμως τελικά, δεν τα επεκτείνουμε οικειοθελώς μόνοι μας, (ενώ θα’ πρεπε, καθώς όλα τα σημάδια δείχνουν προς αυτή την κατεύθυνση ανάγκης αλλαγών, και μείνουμε πεισματικά στα περιορισμένα όρια της παλιά μας αντίληψης), τότε ο Ουρανός αυτήν ακριβώς την χρονική στιγμή θα τα σπάσει, θα τα γκρεμίζει, και θα καταστρέψει, ότι είναι παλιό στη ζωή μας και παρωχημένο, το οποίο και πρέπει να καταρριφτεί…
Στον προσωπικό χάρτη του καθενός από εμάς, φαίνεται σε ποιους τομείς υπάρχει η επιτακτική ανάγκη αυτής της αλλαγής, ανάλογα με τη ζωδιακή περιοχή που βρίσκεται ο Κρόνος στο ατομικό μας ωροσκόπιο, και τι δηλώνει στο χάρτη μας.
Στο ωροσκόπιο της Ελλάδας, αφορά την κατάλυση του νομοθετικού συστήματος της χώρας, και είναι πολύ σοβαρό, γιατί έχει να κάνει γενικότερα με το πολιτικό της μέλλον. Στον ένα εκ των δύο χαρτών της Ελλάδας υπάρχει μάλιστα η όψη Ήλιου – Κρόνου σε αντίθεση, με τον Ήλιο της χώρας μας στη ζωδιακή περιοχή του Υδροχόου…
Αν οπότε ενώ υπήρξαν τα σημάδια, δεν αλλάξαμε, και εξακολουθούμε να μην αλλάζουμε, κρύβοντας όσα δεν θέλουμε να αντιμετωπίσουμε κάτω από το χαλί, με το πρόσχημα της ασφάλειας αλλά και του φόβου, τότε ο Ουρανός με τη συνάντηση αυτή μας προκαλεί σοκ, πανικό, ανημποριά, αλλά και βαθύ πόνο. Κατάθλιψη, υστερίες…
Ως αποτέλεσμα βασανιζόμαστε και ταλαιπωρούμαστε, καθώς τιθέμεθα (μετά κάποιο συμβάν κατάρρευσης που μπορεί να ζήσουμε), κατόπιν, να βάλουμε ούτως ή άλλως νέα όρια. (Μια και δεν αφουγκραστήκαμε τα σημάδια, για να το κάνουμε νωρίτερα μόνοι μας, πριν την τωρινή καταστροφή που αντιμετωπίζουμε…)
Μόνοι μας, αρνιόμασταν την όποια αλλαγή. Μας ήταν, πάρα πολύ δύσκολο να αφήσουμε πίσω μας το παρελθόν που είχαμε συνηθίσει (με τα παλιά βολεμένα μας όρια). Την ελευθερία όμως για να τη ζήσουμε (όπως και την αλήθεια), θα χρειαστεί να έχουμε κότσια. Δεν τα έχουμε; Με τον Ουρανό, θα μάθουμε να τα βρούμε, μια και θα μας φέρει προ τετελεσμένων καταστάσεων που δεν θα έχουμε άλλη επιλογή…
Όσο πιο πολύ μένουμε (ακόμα λοιπόν) γαντζωμένοι σε ότι παλιό, προσπαθώντας να το ξαναστήσουμε για να το αναβιώσουμε, τόσο περισσότερο θα πονάμε και θα υποφέρουμε. Χρειάζεται να πορευτούμε κατά τη συνέχεια με την παραδοχή πως κάποια από τα πράγματα πλέον άλλαξαν οριστικά και αμετάκλητα. Όσο γρηγορότερα «πάμε γι’ άλλα», τόσο πιο γρήγορα και ανώδυνα θα πορευτούμε μπροστά.
Ας θυμόμαστε
Πως δεν έχουμε τον έλεγχο των αλλαγών που έρχονται από δυνάμεις δυνατότερες από εμάς. Όταν λοιπόν κάτι που μας έδινε ασφάλεια διακόπτεται, κλέβεται από άλλους, ή απλώς καταρρέει, η μόνη και καλύτερη δυνατή αντιμετώπιση του από εμάς, είναι να κοιτάξουμε μπροστά, και να πορευτούμε με σταθερότητα προς το μέλλον σχεδιάζοντας το εκ νέου, επάνω σε εντελώς νέες βάσεις.
Πως η αποδοχή των αλλαγών ελευθερώνει! Ακόμα κι αν τα γεγονότα έφεραν αποκοπή ή κατάρρευση σε πράγματα που θεωρούσαμε ως στηρίγματα στη ζωή μας. Λογικό να μας ξεβολεύει αυτό, να μας αποσυντονίζει ή ακόμα και να μας πονά. Η αποδοχή όμως, σαφώς δε λέμε ότι είναι κάτι εύκολο. Αν δεν κινηθούμε όμως συνειδητά να χτίσουμε εκ νέου, θα μείνουμε να θρηνούμε χαλάσματα, μέχρι να μην έχουμε ούτως ή άλλως άλλη επιλογή από το να τραβήξουμε προς τα μπρός!
Πως κάθε βίαιη κατάρρευση – αλλαγή είναι πάντα πολύ πιο εύκολη από τη δημιουργία. Είναι όπως ο Δρόμος της Αρετής με τον Δρόμο της Κακίας… Γι’ αυτό και υπάρχει πιο αβίαστα η τάση μέσα στο ανθρώπινο είδος να καταστρέφει παρά να δημιουργεί, μια και η δημιουργία θέλει δουλειά…
Πως το κάθε χτίσιμο θέλει σχεδιασμό, κόπο, χρόνο και ενέργεια. Επάνω όμως σε αυτό το χτίσιμο βγαίνουν οι δυνάμεις μας και βρίσκουν εφαρμογή.
Πως οι άνθρωποι στην ουσία μας είμαστε δημιουργοί, παρά τις διάφορες παρεκτροπές μας, στις οποίες καταλήγουμε να κάνουμε το ακριβώς αντίθετο…
Πως η καταστροφή μπορεί να γίνει μέσα σε δευτερόλεπτο, μα η δημιουργία, (που μόνο αυτή αφορά οτιδήποτε αξίζει πραγματικά), μπορεί να γίνει μέσα σε ώρες, μέρες, χρόνια, ή και αιώνες….
Πως αν ζούμε με τα όρια που άλλοι έχουν βάλει για μας, τότε πρόκειται για δικά τους όρια, και όχι δικά μας, οπότε δεν θα νιώθουμε ποτέ στη ζωή μας ελεύθεροι.
Πως ακόμα κι αν τα όρια με τα οποία ζούμε δεν είναι δικά μας, αλλά τα πιστέψαμε ως δικά μας, και πάλι μας στερούν τη βίωση της ελευθερίας μας. Τα όρια στα οποία θα ζούμε, πρέπει να είναι επιλεγμένα συνειδητά, μόνο από εμάς, και να είναι δικά μας!
Πως αν τα όρια με τα οποία ζούμε μας καταπιέζουν, τότε πρέπει να τα αλλάξουμε. Να τα επεκτείνουμε. Αυτό ακριβώς φίλοι μου είναι εξέλιξη! Να ανοίγουμε κάθε φορά κατά τη διάρκεια του χρόνου τα όρια της αντίληψης και κατανόησης μας, οπότε κατ’ επέκταση, ανοίγουμε και τα όρια της ελευθερίας μας.
Πως οι αλήθεια έχει επίπεδα, αλλά και η ελευθερία επίσης. Ανάλογα λοιπόν με το βαθμός της συνειδητότητας μας, δηλαδή το βαθμός της εξέλιξης μας, θα είναι καί τα επίπεδα αλήθειας που κατανοούμε, αλλά καί η ελευθερία που βιώνουμε, ζούμε και πρέπει να απαιτούμε, ως κληρονομικό και Πνευματικό μας δικαίωμα!
